نظر شما هنگام ورود به کافی شاپ چیست؟ آیا باید در نظر داشته باشید که آیا به راحتی می توانید در فضا حرکت کنید؟ شاید شما به عنوان یک کارمند بالقوه با CV خود وارد شوید. آیا باید در نظر بگیرید که آیا به دلیل اختلال در مورد شما تبعیض قائل می شوید؟

برای بسیاری از افراد ، این سؤالات رخ نمی دهد. اما برای افراد معلول و معلولیت بخشی از زندگی روزمره است.

در ادامه بخوانید که چگونه کافی شاپ ها می توانند به دسترسی دسترسی پیدا کنند و چگونه می توانید فضای خود را برای افراد دارای معلولیت و اختلالات بهبود بخشند.

ایجاد یک فضای قابل دسترسی

قهوه برای همه است و کافی شاپ ها نیز از این قاعده مستثنا نیست. اما اگر تجربه ای در زمینه معلولیت ، اختلالات یا مشکلات تحرک ندارید ، به راحتی می توانید از برخی ویژگی های کافی شاپ خود غافل شوید که می تواند آن را ناامن یا یک فضای ناخواسته برای برخی از مشتریان کند.

Gaining Grounds دو مکان در ایندیانا دارد که برای همه قابل دسترسی بوده اند. سوزان بدنهاورن مدیر سرمایه گذاری و مهمان نوازی برای ADEC ، یک سازمان خیریه است که به نمایندگی از افراد دارای معلولیت و ناتوانی کار می کند. او همچنین هر دو مکان Gaining Grounds را مدیریت می کند. او به من می گوید چه عواملی در طراحی آنها در نظر گرفته شده است.

آنها در محوطه دانشگاه ADEC ساخته شده اند و به گونه ای طراحی شده اند که فارغ از چالش ها یا نیاز آنها به فناوری / تجهیزات تطبیقی ، برای همه افراد در دسترس باشد. برخی از نمونه های این موارد شامل برنامه های کف باز ، مبلمان قابل جابجایی ، سطوح مختلف برای نمایشگرها و دسترسی به صندلی چرخدار است. "

مکانهای مختلف الزامات قانونی و توصیه های متفاوتی در مورد دسترسی دارند.

به عنوان مثال ، در انگلیس ، الزامات مربوط به ساختمانهای جدید شامل نیاز به ورودی است که برای همه قابل دسترسی باشد ، از جمله کاربران صندلی چرخدار و سایر افراد با نیازهای سرپایی. اما حتی اگر شهر یا کشور شما به آن احتیاج ندارد ، در نظر بگیرید که چگونه می توانید فضای خود را در دسترس تر کنید.

نکات و ملاحظات عملی

ارزیابی کنید که ورودی شما به اندازه کافی گسترده باشد که اجازه ورود به صندلی ویلچر یا افراد دارای وسایل نقلیه دیگر را بدهد. آیا باز کردن درب در حین استفاده از این وسایل کمک دشوار است؟ آیا می توانید آن را با یک درب اتوماتیک جایگزین کنید؟
    شما مراحل دارید؟ از آنجا که افراد شرایط مختلفی دارند ، فرض نکنید که یک سطح شیب دار در دسترس تر باشد. اگر ممکن است ، سعی کنید هر دو گزینه را ارائه دهید.
    از متن واضح و بزرگ روی همه علائم و منوها استفاده کنید. آیا می توانید تصاویر اضافه کنید و از توضیحات ساده ای استفاده کنید که به راحتی قابل درک هستند؟
    فنجان هایی را با دستگیره های بزرگ انتخاب کنید که گرفتن آنها آسان است.
    در نظر بگیرید که آیا حمام شما در دسترس است ، از جمله داشتن فضای کافی برای وسایل کمکی و سینک ظرفشویی در سطح دسترسی کاربران ویلچر.
    اطمینان حاصل کنید که بین میزها فاصله ای ندارید و مبلمان خود را به راحتی می توانید برای رفع نیازهای مختلف جابجا کنید.
    برای سگهای خدماتی آب تأمین کنید و از این امر استقبال کنید.
    به کلیه کارمندان در ارائه خدمات فراگیر و مناسب آموزش دهید تا اطمینان حاصل شود که همه مشتریان از آنها استقبال می کنند.

دسترسی در استخدام

به دست آوردن زمینه نیز با ADEC همکاری نزدیکی می کند تا اطمینان حاصل شود که کارکنان کاملاً مجهز و در نقش خود از جمله اسکان هر معلولیت یا اختلال پشتیبانی می شوند.

"ما تجهیزات اتوماتیک و دستی را داریم که اعضای تیم از آنها استفاده می کنند. ما مراقبت می کنیم تا افراد را با نقش هایی که از نظر جسمی و عاطفی مجهز هستند برای موفقیت در هماهنگی قرار دهند. " مربیان آموزش های شغلی را هم از طریق ارتباط کتبی و کلامی ارائه می دهند و هم کارکنان را با بازخورد تشویق می کنند.

BeanZ & Co. یک کافی شاپ کانتیکت است که هم افراد معلول و هم بدون معلولیت را در آن کار می کند. بنیانگذار کیم موریسون ، نحوه نزدیک شدن به استخدام کارمندان را توضیح می دهد.

او می گوید: "بخشی از روند استخدام ما شنیدن چیزی از فرد مبتلا به IDD (ناتوانی های فکری و رشدی) و والدین یا سرپرستان آنها است که نقاط قوت آنها چیست و زمینه هایی برای رشد مورد نیاز است تا هرکدام بتوانند شروع به رشد و پیشرفت کنند."

کیم به من می گوید رشد هر کارمند می تواند پایه و اساس نقش آنها در BeanZ & Co. باشد و دوست دارد كه سایر كارفرمایان از رهبری شركت پیروی كنند. "لازم نیست برای ایجاد شغل برای افراد دارای IDD شغل ایجاد کنید. شما با استخدام یک فرد با IDD شروع می کنید و از آنجا به آنجا می روید. "

یكی از بزرگترین موانع افراد معلول ، اشتغال در وهله اول است. در سال 2018 ، فقط 19.1٪ از افراد دارای ناتوانی در ایالات متحده مشغول به كار بودند ، در مقابل 65.9٪ افرادی كه گزارش نكرده اند.

کیم به من می گوید که او و دوستش نوئل هر دو دختر دارند که با سندرم داون متولد شده اند و نگران نبود چشم انداز شغلی برای آنها بودند.

وی ادامه داد: "هر دو دختر ما حدود 21 سال از هم جدا شدند و از سیستم مدرسه پیر شدند. این یک زمان نگران کننده برای والدین و بزرگسالان مبتلا به IDD در مورد آینده است. و بازار کار تاریک است. میزان بیکاری و بیکاری افراد مبتلا به IDD در ایالات متحده به 80 درصد رسیده است. "

کیم به من می گوید: "من و نوئل سالها در مورد این مرحله از زندگی فرزندانمان صحبت کرده بودیم و می خواستیم کاری انجام دهیم تا آماری را تغییر دهیم نه تنها برای دختران ما بلکه برای جامعه." "من فکر کردم ،" ما کافه ، آشپزخانه ، منو و دستور العمل ها را داریم ، بنابراین بیایید امتحان کنیم! "